واکنش نحفی فعال اجتماعی به پارک بانوان بدون نقشه مهندسی و بدون مجوز

باسمه تعالی
پارک بانوان یا …..

بر اساس استانداردهای سازمان ملل در فضاهای شهری بازای هر نفر حدود ۲۰ متر مربع فضای سبز شهری و پارک لازم است ، اما در کشور عزیز ما سرانه متعارف و قابل قبول برای فضای سبز شهری هر نفر ۷ تا ۱۲ متر مربع است که این رقم در شهرستان باصطلاح ویژه مرند ، خیلی پایین تر از سطح متعارف کشور عزیزمان ایران قوی است . بطور کلی فضای پارک را میتوان بدو قسمت و یا عنصر ، فضای سخت و فضای سبز تقسیم کرد ، فضای سخت در پارک شامل: کف سازی ، فضای بازی و ورزش ، عناصر تزیینی و فرهنگی و معماری و مبلمان پارک است و فضای سبز شامل : گلکاری‌ها ، چمن‌کاری ، درخت کاری و …میشود . که فضای سبز و فضای سخت هر دو مکمل یکدیگر هستند و باید از لحاظ فرم و عملکرد ، مناسب با گروه سنی و جنسیتی که از پارک استفاده می کنند ، باشد . امروزه طراحی پارکها فقط شامل طراحی فرم ، ساختار و فضا نمی شود ، بلکه پارکها فضاهایی هستند که زیستگاه بخشی از حیات وحش شهری بحساب می آیند و در توانمند سازی استفاده کنندگان نقش دارند .
پروژه طراحی پارک فرایند گسترده ای است که نیاز به توجه اصول معماری ، جزییات اجرایی و ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی دارد ، طراحی فضای پارک پایدارترین بخش در ساخت یک پارک می‌باشد که تمام مراحل بعدی بنوعی بدان وابسته اند . پارکهای شهری از جمله مهمترین فضای عمومی شهر هستند که جز دارایی های عمومی یک شهر محسوب میشود و یکی از انواع پارکهای موضوعی شهری ، پارک بانوان است ، که جامعه مخاطب آن را زنان تشکیل می دهند . در نظر گرفتن طرف تقاضا و ویژگیهای خاص او در استقرار و مکان یابی و استانداردهای احداث فضای سبز و مهمتر از همه نحوه و اصول شادابی و روانی از ضروریات برنامه ریزی در این خصوص است . و از آنجایی که پارکها و فضای سبز شهری ، فضایی برای آرامش شهروندان محسوب میشود ، و برای رهایی از قید و بند های زندگی روزمره صنعتی و ماشینی به این مکان مراجعه می کنند ، ایجاد فضاهای دارای کیفیت محیطی فاکتور مهم در جذب شهروندان به پارک خواهد بود ، و پارکهای بانوان بجهت اینکه قادرند فرصتهای تفریحی با ارزشی را برای بانوان که در شهرها زندگی می کنند ، فراهم نمایند اهمیت بیشتری دارد .
نکته ای که در خصوص فضای سبز و پارک از اهمیت بالایی برخوردار است ،مکان یابی می‌باشد . جین چکوب ، منتقد شهر سازی معاصر معتقد است که ، پارک باید در جایی باشد که زندگی در آن موج میزند ، جایی که در آن فرهنگ و فعالیتهای بازرگانی و مسکونی است و مکان یابی فضای سبز و پارک باید از اصولی بودن و سلسله مراتب و دسترسی تبعیت کند . مرکزیت پارک به این مفهوم است که حتی المقدور در مرکز محله ، ناحیه یا منطقه شهری ، مکان یابی شود ، و دسترسی باین مفهوم است که پارک شهر باید از چهار جهت به شبکه ای ارتباطی دسترسی داشته باشد تا بدین طریق جمعیت بیشتری از آن استفاده کنند و هم امکان نظارت اجتماعی و امنیت پارک افزایش یابد و بدین ترتیب امکان بهره برداری دیداری ، از جلوه‌های زیبای پارک برای رهگذران از چهار جهت فراهم شود .
حال با توجه به موارد فوق باید متذکر شد اولا : پارک بانوان شهرستان باصطلاح ویژه مرند بر چه اساس و اصولی در محل کنونی طراحی و اجرا می‌ شود ؟ پارکی که تک جنسیتی و مخصوص بانوان محترم می‌باشد . باید در خصوص تردد بانوان محترمه هم تدابیری اندیشیده شود ! ؟ محلی که همگان امکان دسترسی بدانجا را ندارند و فقط بانوان و خانواده‌های محترم که دارای وسایط نقلیه شخصی و یا امکان تهیه وسایط نقلیه خصوصی( دربست ) دارند ، می توانند استفاده کنند ، آیا این نفی. معنی استفاده عمومی از پارک نیست ؟!
دوما : با توجه به گستردگی جغرافیایی شهرستان باصطلاح ویژه مرند ، آیا بنظر مسئولین محترم بهتر نبود که پارک بانوان در محلاتی مناسب تر و دسترسی آسان انتخاب می کردید که تمرکز زدایی و عدالت اجتماعی در تقسیم مراکز تفریحی و سرگرمی را در نظر می گرفتید بطوریکه در محل کنونی پارک ترافیک ، پارک قوناخلار ، پارک دانشجو ، با فاصله اندک در کنار هم قرار دارند و چه بسا محلاتی ، که فاقد فضای سبز و پارک برای همشهریان عزیز و بانوان محترمه هست انتخاب میشد ، محلاتی مثل ، خیام ، کوی شهید چرمی و علامه امینی و یکان و….
سوما : در خصوص نقشه طراحی فضای سخت و سبز و… هم خبری نیست که ارزیابی شود و مهمتر از همه. پیمانکار کرمانی الاصل هست ….و اینکه ایشان بر چه اساس و فرهنگی توانایی طراحی و اجرا پارک بانوان در منطقه آذربایجان شرقی را دارد و سوابق شرکت فوق در خصوص طراحی و اجرا پارک بانوان سوالاتی هست که بدون جواب مانده است ! چرا که پارکها محل نمود عینی فرهنگ و تمدن منطقه می‌باشند و حالا پیمانکار محترم تا چه اندازه باین فرهنگ و تمدن آشنایی دارد . بماند ……
مجید نجفی
کارشناس ارشد
فعال فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی